۱۷ شهریور ۱۳۹۹، ۲۰:۰۳
کد خبرنگار: 1906
کد خبر: 84030314
T T
۵ نفر

برچسب‌ها

چالش‌های پرسپولیس بعد از پوکر قهرمانی

۱۷ شهریور ۱۳۹۹، ۲۰:۰۳
کد خبر: 84030314
مجید روان‌ستان
چالش‌های پرسپولیس بعد از پوکر قهرمانی

تهران- ایرناپلاس- هیچکس به درستی نمی‌داند بعد از پوکر قهرمانی در لیگ برتر؛ قدم بعدی پرسپولیس چیست؟ آنها به دنبال چه اهدافی هستند؟ وقتی برانکو ایوانکوویچ در فروردین ۱۳۹۴ سکاندار سرخ‌پوشان پایتخت شد از آخرین قهرمانی این تیم در لیگ برتر ۷ سال می‌گذشت و در این‌ سال‌ها ۸ مربی هدایت این تیم را برعهده گرفتند و پرسپولیس در حسرت قهرمانی لیگ برتر ماند.

به گزارش ایرناپلاس، برانکو به عنوان چهلمین مربی، پنجمین کروات و چهاردهمین مربی خارجی تاریخ باشگاه پرسپولیس شروع خوبی نداشت و تیمی را از حمید درخشان تحویل گرفت که در آستانه سقوط به لیگ یک قرار داشت. نیم فصل حضورش را با عنوان هشتمی به پایان رساند، اما همان زمان با بلندپروازی، تیمش را مدعی قهرمانی دانست.

اصلاحات برانکو در پرسپولیس
او جمله‌ای معروفی در سال ۱۳۸۴ به یادگار گذاشت: «توپ را می‌دهیم، زمین ولی برای ماست» این رویه اما با حضورش در پرسپولیس به صورت کامل تغییر کرد. پرسپولیس برانکو، توپ و زمین را با هم می‌گرفت. بازی مالکانه‌اش در سال اول دیر نتیجه داد و تیمش با تفاضل گل نایب قهرمان شد. سه سال متوالی، اما با همین روش قهرمان شد. اصلاحات برانکو در پرسپولیس از خودش آغاز شد. او درست در بزنگاهی که حس می‌کرد مچش برای حریفان باز شده و تدبیر تاکتیکی‌اش را شناخته‌اند، آن را تغییر می‌داد. حتی در ماه‌های پایانی فصل اخیر به آخرین روشی که در تیم ملی اجرا می‌کرد رسید و چشم به ضربات ایستگاهی داشت.

پیروی تاکتیکی برانکو از فوتبال نوین
در فصل ۹۵–۱۳۹۴، فصل اول کامل برانکو در پرسپولیس باوجود شروع بسیار ضعیف، با حمایت مدیر و طرفداران این باشگاه، ضمن بدست آوردن رکوردهای مختلف، به دلیل تفاضل گل کمتر، نایب قهرمان لیگ برتر شد. او از سیستم سه دفاعی و دور مانده از یادگار محبوب گاس هیدینک، این بار پرسپولیس را با ترکیب ۴-۴-۲ آرایش کرد. پیروی تاکتیکی برانکو از فوتبال نوین، برداشتی بود از شیوه مربیانی مانند پپ گواردیولا و دیه‌گو سیمئونه. انتخاب سیستم جدید از یک سو و گرایش متفاوتش به بازیکنان تکنیکی، سرعتی و حتی کوتاه قامت از سویی دیگر، از پرسپولیس چهره‌ای متفاوت ساخت.

مقابله با بازیکن سالاری
در فصل ۹۶–۱۳۹۵، برانکو، پرسپولیس را با ۹ امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم جدول که پراختلاف‌ترین فاصله امتیازی بین تیم‌های اول و دوم در تاریخ این رقابت‌ها نیز محسوب می‌شد، قهرمانی لیگ برتر را پس از ۹ سال به ویترین افتخارات این باشگاه آورد و در کنار آن سوپر جام را نیز فتح کرد. در آن فصل پرسپولیس رکوردهای زیادی را جابه‌جا کرد یا شکست. مقابله با بازیکن سالاری را نیز با قدرت هر چه تمامتر به اجرا گذاشت. برای اولین‌ بار پرسپولیس به مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا راه یافت.

«هت تریک» قهرمانی
در فصل ۹۷–۱۳۹۶، برانکو، با وجود از دست دادند چند بازیکن اصلی و بسته بودن پنجره نقل و انتقالات، علاوه بر تکرار قهرمانی توانست برای نخستین‌بار پرسپولیس را به فینال لیگ قهرمانان آسیا برساند و عنوان نایب قهرمانی را کسب کند. فصل بعد «هت تریک» قهرمانی تکمیل شد و در کنار آن جام حذفی را بدست آورد، اما به دلیل بی‌توجهی مدیران وقت باشگاه پرسپولیس در بخش مطالبات او و همکارانش، هرگز راضی به بازگشت به این تیم نشد. گابریل کالدرون جانشین برانکو شد، اما پس از چهار باخت به سیستم برانکو روی آورد و تیم را صدرنشین کرد و رفت!

پوکر قهرمانی تکمیل شد
رفتن کالدرون هم از آن دست کارهایی بود که مدیریت جدید پرسپولیس انجام داد تا یحیی گل‌محمدی به عنوان گران‌ترین مربی داخلی تاریخ باشگاه جانشین او شود و با همان روش «برانکوئیسم» پوکر قهرمانی تکمیل شد. در واقع باید گفت این قهرمانی نیز از آن برانکو است؛ پرسپولیس چگونه توانست موقعیت خود را در چهار دوره متوالی حفظ کند؟ «پروفسور» در مدت حضورش در پرسپولیس، بازیکنان این تیم را به بردن تمام جام‌ها عادت داد تا پیش درآمد کسب دوباره جام‌ها شود. این حس به شکلی قوی در بازیکنان بوجود آورد که، این تازه شروع کار یک تیم در حال پیشرفت است.  

هیچ ستاره‌ای بزرگ‌تر از باشگاه نیست
او در مقاطع مختلف وقتی پیام صاقیان، مهدی طارمی، رامین رضاییان و محسن مسلمان را نخواست، هواداران پرسپولیس یا به شدت مخالف بودند یا عمیقاً نگران. اما جدایی ستاره‌های پرحاشیه، روند نتایج خوب پرسپولیس را متوقف نکرد. اوج هنر برانکو، حفظ پرسپولیس با وجود دو پنجره بسته نقل و انتقالاتی بود. صادق محرمی، وحید امیری و فرشاد احمدزاده به ترتیب به کرواسی، ترکیه و لهستان رفتند. اما برانکو، ارتش سرخ را با نیمکت خالی به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند. ضمن مقابله واقعی با بازیکن سالاری، در عمل نشان داد که هیچ ستاره‌ای بزرگ‌تر از باشگاه نیست.

از بین رفتن انگیزه‌های زمان برانکو
صحبت‌های بسیاری درباره خصوصیات برانکو به عنوان متخصص ساخت تیم و یک انسان خوش اخلاق می‌شود که در نتیجه آن در تیم او همه احساس ارزشمندی کرده و این‌گونه حس کنند که قدردان زحمت‌های او هستند. مجموعه تیم برای رسیدن به هدف مشترک‌شان یعنی بردن جام‌ها متحد شده بودند و به همدیگر، در داخل و خارج زمین روحیه می‌دادند. با آمدن گل‌محمدی به نظر می‌رسد دیگر آن انگیزه زمان برانکو در تیم وجود ندارد. بیرانوند، ترابی و علیپور راه خروج را در پیش گرفتند و رفتند، تا «یحیی» بگوید: «بعد از مسابقات لیگ قهرمانان آسیا نیز از پرسپولیس جدا خواهم شد.»

دستاوردهای تاریخی
با بودن برانکو اینگونه به نظر می‌رسید که در پرسپولیس، بردن همه جام‌ها فقط می‌تواند پیش درآمد کسب دوباره جام‌ها باشد اما برای قرار گرفتن در بین بهترین‌های آسیا، ارتش سرخ در چند سال پیش رو باید با دستاوردهای تاریخی خود رقابت کند. جایگاه آنها در کتاب رکوردها قطعی شده، اما برای اینکه آنها بتوانند بهترین پرسپولیس تاریخ باشگاه لقب بگیرند، باید به نخستین تیم پرسپولیس در دوران پس از انقلاب تبدیل شوند که قهرمانی‌های متعدد این تیم در اواسط دهه ۶۰ در زمان حضور علی پروین، محمد پنجعلی، ناصر محمدخانی، فرشاد پیوس، ضیاء عربشاهی، محمد مایلی‌کهن و …. را تکرار می‌کند.

روزهای سختی در انتظار یحیی گل‌محمدی است؛ هواداران پرسپولیس انتظار دارند در آسیا به قهرمانی برسند؛ بر این اساس سرمربی‌ تیم برای حفظ موقعیت کنونی پرسپولیس باید شاکله تیم را مانند زمان برانکو حفظ کند و در صورت نیاز به خریدهای بزرگ یا تغییرات اساسی نیز بیندیشد.

۵ نفر

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.